POCZĄTKI I Działalność STRAŻY POŻARNEJ
Gęsta zabudowa przeważnie drewniane pokrycia dachowe ze słomy i gonta spowodowały, że w miasteczku i okolicznych wsiach często dochodziło do wybuchu pożarów. Bardzo często dorobek całego życia był pastwą pożarów, człowiek stawał się z bogatego żebrakiem. Dotykało to wszystkich, ale szczególnie dotykało to ludzi biednych. Zaczęto myśleć o sposobie zabezpieczania się przed żywiołem oraz nad powołaniem organizacji społecznej dla gaszenia pożarów i ratowania dobytku.
Ochotnicza Straż Pożarna w Majdanie Królewskim została założona w 1876 r.
W 1886 została wcielona do Krajowego Związku Ochotniczych Straży. Do straży przystąpiło 24 ochotników. Prezesem Towarzystwa obrano p. Czesława Kozłowieckiego, wiceprezesem p. Karola Dankera, naczelnikiem p. Władysława Wurma zastępcą p. Wojciecha Bobaka. W związku z utworzeniem straży w Majdanie, z dobrowolnych składek miejscowych członków wspierających, datków Wydziału Powiatowego i gminy zakupiono następujący sprzęt: 2 sikawki dwukołowe, 7 konewek blaszanych, 6 drabin, 3 beczkowozy oraz pełen ekwipunek dla 20 członków czynnych. Oprócz tego straż otrzymała na zakup rekwizytów ogniowych zapomogę z Towarzystwa asekuracyjnego w Krakowie w wysokości 50zł.r oraz z prywatnej szkatuły cesarza 100zł/r. Według posiadanych informacji i dokumentów źródłowych założycielami mędzy innymi byli
1. Burkiewicz Michał
2. Wierzbicki Władysław
3. Bystryk Michał
4. Gurdak Jakub
5. Chan Józef
6. Wytrych Stanisław
7. Wydro Andrzej
8. Mendocha Mikołaj
9. Lubas Franciszek
10. Magda Ludwik
11. Mach Tomasz
Straż Pożarna miała wielu przyjaciół wsród miejscowych żydów, którzy szczególnie finansowo wspomagali.
Byli to:
1. Perlmutter Benzion
2. Wolf Abraham
3. Zeopolsład Izaak
4. Gross Jakub
5. Zwetschkenbaum Aron
6. Poryles Dawid
Z chwila założenia Straży Ogniowej, Majdan swoim zasięgiem obejmował 9 wsi i przetrwała do II wojny światowej
NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA W CAŁEJ DZIAŁALNOŚCI OSP (wydarzenia polityczne, duże pożary i inne).
Ważnym wydarzeniem w działalności OSP był początek wprowadzenia motoryzacji sprzętu gaśniczego w 1936r.,kiedy to ze środków własnych i pomocy hrabiów Marii i Adama Kozłowieckich została zakupiona pompa LEOPOLIA typ ss-15-600 L produkcji Lwów. Do celów gaśniczych używano pojazdów konnych. W 1936 roku strażacy ze swoich składek i przy poparciu finansowym hrabiego Kozłowieckiego ufundowali sztandar, który jest w posiadaniu jednostki do dziś. W okresie okupacji od 1940-1942 roku został w sposób nielegalny wraz z motopompą przewieziony do Sokołowa Małopolskiego w celu przechowania przed zniszczeniem przez okupanta, jak również część dokumentacji została spalona. Na uwagę zasługuje fakt, ze ówcześni strażacy mieli bardzo dużo pracy w likwidacji pożarów głównie w lasach państwowych i hrabiowskich, w gospodarstwach rolnych jak również brali udział w gaszeniu masowym w roku 1935 w Kolbuszowej -Zarębkach – Cmolesie. Jednym z pierwszych naczelników jednostki był dh Andrzej Wydro a jego pomocnikiem dh Franciszek Lubas, następnie funkcję naczelnika OSP do wybuchu II wojny światowej kolejno pełnili druhowie Mieczysław Szulc, Andrzej Rębisz, Józef Jabłoński, Stanisław Mytych a po wyzwoleniu Adam Szwakob. W okresie powojennym miejscową OSP charakteryzowała duża aktywność, która przejawiała się między innymi w znaczącym udziale w akcjach ratowniczo-gaśniczych, w budowie dużej remizy, która to została przekazana na Wiejski Dom Kultury przez władze powiatowe, w zamian mieli udzielić środków finansowych na wybudowanie remizy, a z powodu podziału administracyjnego i podziału powiatu, budowa remizy nie została zrealizowana.
UDZIAŁ STRAŻAKÓW OSP W WALKACH O Niepodległość POLSKI
Majdańscy strażacy dzielenie zachowywali się w czasie okupacji hitlerowskiej, co przejawiało się w chronieniu miejscowych organizacji konspiracyjnych, poprzez wcześniejsze ich ostrzeganie o zamiarze dokonywania rewizji domowych oraz pełnieniu wart nocnych. Często były przypadki informowania ludności o planowanych przez okupanta łapanek, celem wywiezienia na przymusowe roboty do III rzeszy. Wielu strażaków działało także w szeregach podziemnych organizacji zbrojnych, narażając się na konsekwencje ze strony okupanta.
SPRZĘT, JAKIM DYSPONOWAŁA I DYSPONUJE OSP OD CHWILI JEJ ZAŁOŻENIA
Od 1915 roku siedzibą Straży Pożarnej było pomieszczenie przy budynku gminy jako remiza strażacka, a od roku 1947 wybudowany barak, gdzie zlokalizowano sprzęt p. pożarowy i od roku 1959 przy Wiejskim Domu Kultury 1 pomieszczenie jako remiza a teren ćwiczeń plac targowy. Początkowo jednostka posługiwała się ręczną sikawką, od 1936 roku motopompa Leopolda L 600 ( posiadana do dziś) oraz 1 wóz rekwizytowy do przewozu sprzętu i strażaków. W roku 1964 OSP otrzymała samochód STAR 25 GBM 2/8 od Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Kolbuszowej i jego uzbrojenie W 1972 roku jednostka otrzymała samochód Star 26 GBAM 2/8/8. Natomiast w 2001 roku został przekazany samochód STAR 244 GBA 2.5/16 , który wcześniej stanowił wyposażenie JRG Świdnica.
W 2006 jednostka skarosowała w firmie BOCAR samochód na podwoziu Stara 266 i przekazała Stara 244 będącego na swoim wyposażeniu do OSP Komorów a w 2007 zakupiła samochód Jelcz 325 GCBA 6/32 od JRG Kolbuszowa i związku z tym przekazała Stara 26 GBAM 2/8/8 do OSP Wola Rusinowska. Po pozyskaniu w 2012 Nowego Ciężkiego Mercedesa Atego GCBA -Star 266 został przekazany do OSP Huta Komorowska.
Dziś jednostka posiada 2 boksy garażowe, w których znajdują się Mercedes Atego GCBA i Ford Transit SLRT pozyskany w 2010 roku ze środków Unii Europejskiej przy wsparciu środków Gminy
Od 1997 roku jednostka jest włączona w struktury Krajowego Systemu Ratowniczo Gaśniczego.
Stan na 19.01.2023
